تأثیر غلظت اکسین و نوع قلمه بر ریشه زایی قلمة پایه های نماگارد، سنت جولین a، تترا و gf677

به منظور ازدیاد رویشی پایه های نماگارد، سنت­جولین a، تترا و gf677 از طریق کشت قلمه، دو آزمایش جداگانه به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایۀ کاملاً تصادفی به اجرا درآمد. قلمه های نیمه چوبی در اواخر مرداد از پایه های مورد نظر تهیه شده و با غلظت های صفر، 1500، 2000، 2500 و 3000 میلی گرم در لیتر iba تیمار شدند. قلمه ها در بستر کشت پرلیت و در گلخانۀ مجهز به سیستم مه پاش کشت شدند. در آذرماه قلمه های چوب سخت از پایه های مذکور تهیه و با iba به غلظت های صفر، 2500، 3000، 3500 و 4000 میلی گرم در لیتر تیمار شده و در بستر کشت دارای پاگرما کشت شدند. پس از گذشت دو ماه، صفات تعداد و طول ریشه و نیز درصد ریشه زایی ثبت شد. نتایج نشان داد که قلمه های نیمه چوبی gf677 و پس از آن نماگارد و تترا بیشترین تعداد ریشه و بیشترین درصد ریشه زایی را داشتند. طول ریشه در این سه پایه اختلاف معناداری با یکدیگر نداشت. کمترین ریشه زایی متعلق به پایۀ سنت جولین a بود. غلظت های 2000، 2500 و 3000 میلی گرم در لیتر iba مناسب ترین غلظت برای قلمه های نیمه چوبی بود. قلمه های چوبی gf677 با تیمار 4000 میلی گرم در لیتر iba بیشترین تعداد ریشه و درصد ریشه زایی را به خود اختصاص دادند. قلمه های چوبی تترا اصلاً ریشه زایی نشان ندادند. در کلیۀ پایه ها درصد ریشه زایی قلمه های نیمه چوبی بیش از قلمه های چوبی بود. به طور کلی، استفاده از قلمه های نیمه چوبی پایه های مورد آزمایش و تیمار آنها با غلظت های 2000 و 2500 میلی گرم در لیتر iba توصیه می شود.